Ben sözsüz bir şairim, betimleyemediğim eller, gözler, renkler var..
Dumanlı sabahlardan, ayaz gecelerden geldim,
Sol göğsümde taşıdım hayatın yakıcı tadını..
En çok seni soktum ellerinden tutup aklıma
Acıları ilmik ilmik nakşettim fikrime,
Zikrimde bir fitne boşluğu,
Sözcükler yetmez bana, adın dışında
Dedim ya ben sözsüz bir şairim..
Çoğu zaman akrebin yelkovanı kovaladığı herhangi bir an da,
Mezopotamya da bir evin toprak damında belki…
Hep seni bekledim, hep seni özledim, hep seni düşledim..
Kayıt Tarihi : 16.5.2016 22:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)