Sözsüz Müziğin Bestesin İç Çocuğun Bak ...

Tereğinde kalan terlenmemiş sözler vardı Özümden yamalı sevdalara taşıdı.
- Damlalar izin vermedi, ayrıksı otların yeşerdiği taş bağırlarıma.
Bağırma, duyamam. Ağlama bilirim damlaların okyanus etkisini.
Kimse görmesin ağlama gizlice bu yalnızlık toptancılığına sebep sensin.
*Tozunu hiç almadığım özün kirlenmiş olabilir.İçindeki güdüler, çoşkularını giyotin ağzı gibi yapmış olmalı.
-Her an yolda çıkabilirsin yar.

Bir şarkı bize bizi anlatır, bir dize bize bizi anlatır. Bir cümle bizi bize anlatır. Bir damla bize bizi anlatır.
-Peki biz kimimiz sevgili. Biz olmadıkça bizi her şey bizi anlatıyorsa bu delişmen çelişkinin b’ela gözü sen misin?

-Damlaların ıslattığı bir cümle seni seviyorumdan daha derin akar bilesin.
Sen cümle kurmadın hep ağladın, hep gözlerin nemlendi. Gözlerime bakarken, nemlerinle fethettin.

-Gözyaşlarımın katilisin dedin içinde. Durmadı damlaların. Şenlik havasında aktılar.
Ben ıslandım, ben’den içreler ıslandı. Bitmedi damlaların. Meğer hazinen varmış, silmek istedim, izin vermedin.

Dedin ki:
-
-Sana ihtiyacım var; ama sen ihracat fazlası güzellerin tenlerini giymişsin .Nasıl senin olacağım, nasıl sende kalacağım.
Seni severken yüreğine kadar fabrika çıkışlıydın. Bütün her şeyin fabrikasyondu sevdama.

-Sana ihtiyacım var, omzunda rahat ağlamak için; ama omzun kirli sevdalarla pörsümüş.
Şimdi sarılsan da dünyam sarar mı ki ilk gün gibi arar mı hücrelerimden kanıma kadar bütün her şey.
-

“Hatasız kul olmaz diye seni affettim; bu da benim hayatıma hata olarak kaldı.

Bazı günler hiç aklıma gelmiyorsun; ama o günler de aklım bana ait olmadığını anlıyorum.
-Aklım sende kalmış, kalmışlarım var geçmişinde.
-Herkesi sen zannediyorken sen herkesleşiyorsun. Böğrüme dikenlerini bırakmışsın.
Daha çok kanamak, daha çok aşka yakarmık için.

Ben buralarda seni özleyen birilerinin burasıyım .Ta buramda buram buram sen kokuyorsun.

-Kanım akıyor canım yerine. Akışlardayız. Belalarını sarmış günlerin fünyesindeyiz.

Çok acil sevmeler durağında durdum.

Kan verdim bir güzel için.
Güzel Hemşire:
-Bağımlılığın var mı dedi.
Ben:
-Evet, ona olan bağımlılığım bütün uyuşturuculardan daha tesirli. Benim kanım kimseye yaramayabilir, benim canımdan başka.

Güzel Hemşire:
-Kim dedi bu bağımlı yar.
Dedim ki:
-Adını ben bile unuttum; ama damlalarını, sevgisini, melek yüzünü, ceylan gibi sakımasını, ilklerini, bana gelişini en çok da ilk bakışıyla hele son bakışını unutamadım.

Güzel Hemşire:
-Kanını merak ediyorum alalım yine de.
Evet, sevgilim k’anımdan aldılar.

Güzel Hemşire:
-Bu kanın renginde aşk var, bu kanın içinde bitmeyen bir sevda var.Bu kanın renginde vuslatın bütün alyuvarları var. Bu kan, bir aşka ömür olacak.
Dedim ki:

Benim de bir çılgın projem var; onunla yeniden yaşamak, onunla yeniden yaşlanmak.

Güzel Hemşire:
-Bu çılgın projenin temelini ben atayım mı? Yüreğine karışarak, seni yaşayarak.
Dedim ki:
-Sus be kadın, sus. Söylemen bile ihanet, yaşaman bin ihanet.
Benim projemin temeli atıldı. Onun kahve gözlerinde pişiyor dünya.
-Sus be kadın !

Aşkta yarınlar derledim,aşksızlığın yarılarında kalacak vaktim de mecalim de yok.

Güzel Hemşire:
-O kendi içine kaçmak için tünel kaçmış, o senden, sensizlikten kaçmak için çok derinlerde.

-O tünelinde sen çılgın projenle kanal açıyorsun, beklileriniz kesişir elbet.

-Keşklerinizle sizi bırakıp gidiyorum.Senden aşka cacık olmaz,hıyarlıktan çıkmış gibi durma karşıma.
-Senden bana cacık olmaz,be adam!

Dedim ki:

Bazı güzeller gerçekten manken gibi; ama cansız,ama beyinsiz,ama şuursuz, ama kadınlığı cansız mankenliğe taşıyan boşluğun son görüntüsü oluyorlar.
-Sen de güzelsin belki güzel vitrinin cansız mankeni yerine seni koyabilirim. Gelip geçenler en azından şairin de cansız gibi olsa vitrininde birisi var diye.
-Aşk, bazen sosyal bir olgudur be kadın!

Güzel Hemşire:
-Kanını almaya geldim. İçmeye ,dondurmaya değil.Bırak bu kan dondurucu sözleri be adam!

Sözü ve müziği sana ait bu aidiyetlerin bestesinde şef de benim şeref de benim. Aba telin ben çalıyor.
- Gitmeyi tercih edenlerin konserini veriyoruz, el sallıyoruz , eller havada.
Meğer , sen de el olmuşsun.
Meğer,sen de el ‘den çıkmışsın
Meğer,sen de elden çıkarmaların işlemesin.

Ey aşk topla beni bu belirsiz sıfatlarda.Sıfatlar çıkarsa adım kalır, adın kalır yar.