Neden hayatlarımız yalanlar üstüne kurulu,
Çoğu insan unutmuş onuru ve gururu,
Dürüstlüğün tarifi sözlüklerde kalmış,
Onu da açıp okuyacak kimse kalmamış.
Belki bu yüzden;
Yüreğimin tüneli sürekli karanlık,
Şüphelerim var yeni aydınlıklara dair,
Bilmiyorum tünelin ucunda neler bekliyor?
Mutluluklar olsun artık içimi aydınlatacak.
Benim gözümde güzel olan tüm duygular kirleniyor,
Doğruyu söyleyen dokuz köyden kovuluyor,
Bu saatten sonra çekemem kimselerin nazını,
Hayat bana verse de mutluluğun azını...
Kayıt Tarihi : 10.3.2009 21:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Kırma](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/10/sozluklerde-kalmis.jpg)
hayatlarımız yalanlar üstüne kurulu ama bu herzaman için geçerli değil.insanlar eskiden birbirlerine daha hoşgürülüydüler ama şimdi hoşörü yok, sabır yok, saygı yok, sevgi yok, yalan çok.
tünelin sonunda seni mutluluk beklesin gözyaşı ve hüzünler senden uzak dursun....
seni seven küçük arkadaşın
TÜM YORUMLAR (2)