Sözleşme Şiiri - Zeynep Nilgün Gökçeöz

Yorumsuz bir yaşamın
Tersyüz edilmiş suçları,
Anlatın hadi
Hükümsüz kehanetlerinizi
Zamansız sözlerinizin izlerini
Çarşaf gibi serin günlerin üstüne,
Hangi vicdan bu kadar güçlüdür
Şimdi nasıl ödenir bu borç
Çalınmış hayaller karşısında,
Susmayın,
Gözü kara kelimelerinizle
Silin soylu eylemlerin yaralarını
Ezberlenen dualarla temizleyin
Irzına geçilmiş umutları.

Kim vurduya giden dost sarılışları nerede şimdi
Bu kadar kolay mı şakağından vurmak dünyayı
Hileli yarınlarla sözleşme yapmak
Hileli kâğıtlar dağıtmak yaşama
Bu kadar kolay mı?
Bir an için maskenizi indirin yüreğinizden
Unuttuğunuz yüzlere bakın
Onların da bir gün çocuk olduklarını,
Siyaha dönüşmeyen ak umutlar taşıdıklarını hatırlayın
Ve gülümseyin ne olur
Küçücük bir gülümseme bu kadar pahalı,
Bu kadar imkânsız mı?

Bir sabah uyandığınızda
Yüreğiniz toprak olsun
Yüzünüz gökyüzü
Hala sakladığınız o çocuğun parmaklarıyla
Dikin sevgiyi toprağınıza
Büyülü yağmurlar dileyin gözlerinizi kapayarak
Korkmadan ıslanın tüm susuzluğunuzla
Yeniden dinleyin
Annelerinizin göğsünden akan ak ninnileri
Sevda ormanlarında s/özleşin kedersiz doğan ay ile
Ve alkış tutun rüzgâra eğildikçe ağaçlar
Gözlerinizi kaçırmadan bakın
Bir tutam sevgiden doğan güneşe.

Ah o öfke zamanlarının
Saklı kalmış yanık heceleri
Nasıl da ipini çekerler sabırların
Nasıl da sancılanırlar dudaktan düşerken
Bu yüzden,
Şehvetle sararlar sıradışı düşleri
İsyanları pekiştirirler kendi masallarında.

Hemen ellerinizi uzatın yaşama ve sıkıca tutun
İçinizdeki sevgiyle aydınlatın cümlelerinizi
Bir tutam gülüşle şifresini çözün kavgaların
Baharla sevişin uzun uzun
Adını emek koyun
Taşralı sevinçlerinize daldırın ellerinizi
Kucaklayın şimdi beni, sizi, bizi
Dünyanın en güzel bahçesine
Adı sevmek olan
Adı sevgi olan tohumlar dikin
Başağa dursun yedi iklim
Bütün öfkelere inat onurluca büyüsün.