Sözlerin Şifresi Şiiri - Ahmet Narin

Ağlamaz ağlatırsan, ağlayan olursun
Geçmişi unutamaz, pişman olursun
Benliğinle bencilliği karıştırınca
Gün gelir hayatta, harman olursun

Yolun aydın olsun, günün güzel olsun!
Neşeli hayatında, değerlerde olsun;
Umut bir cennetse
Umutsuzluk cehennemdir
Saygı erdemli olmaksa
Saygısızlık, saygı duyanı yıkmaktır
Çile kader olsa da
Kaderi görmek, acıyı yok etmektir
Beni anlaman için, ben olman lazım
Buz gibi havada, yaşarken duygularımı
Issız gecelerde, düşünürken vatanımı
Arşa yükseldiğimde, ederken duamı
Okyanusların derinliklerine
İndiğimde gördüğümü
Huzur rengi gözlerine
baktığımda hissettiğimi
Gittiğim her yerde, seni gördüğümü
Yıldırımlar inerken, kalbimde olduğunu
Vatanımı her şeyin üzerinde tutarak
Şehit olmak istediğimi
Gönlümde açan
Bütün güllerde senin olduğunu
Yıpranan hiçbir şeye önem vermeyerek
İçimdeki senin beni yaşattığını
Anlatmak istemiştim sana

Mısır çölünü geçen sultanımız,
hizmetçisini anlarken
Sen, anlamayıp ağlattın
Ağlayan ne yağmur tanesi idi
Nede bir çiçek
Ağlayan insandı insan, sana gelecek
Yıkılan, dünyamız olsun
Kazandığımız benliğimiz bize yeter
Sözlerin şifresi, sevdanın sillesi
Duyguların fethidir bizi biz yapan
Biz yaradılışımıza
Uygun yaşadığımız müddetçe güçlüyüz!

Ellerinden tutmasam da hatıram oldun
Yollar, yıllar, çaresiz kaldı
Beni yaşatan, Rabbim vardı
Bu canı bana emanet verdi
Kelimeler anlamsız kaldı, tarih şaşırdı
Kaynaklar kurudu, çare kalmadı!
Ağlayan gözlerim, kalbimi yumuşattı
Tek çözüm buldu, Hakka bağlattı
Gerçeği bulan kalbim, çok sevindi!
Endişeleri kayboldu, kendinden emindi
Şimdi görevimizi biliyoruz
Kendimizden eminiz
Artık bizde, Hakkın neferiyiz!