Kendimi bir robot gibi hissediyorum,
Ne hissedeceğini bilmeyen.
Artık hiçbir şey yazmak istemiyorum.
Yazdığım için nefret etmedin mi?
Neden mi sustum,neden mi çok yazmadım?
Her seferinde kafamı toparlamaya çalıştım.
Anlık duygularımla karar verip kırıp dökmek istemedim kelimeleri,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta