Sözlerin efendisi; hiç konuşmayan adam...
Esir etmeyen sözleri, okşayan onları kelime kelime...
Kimsenin olmadığı kadar hür sözlerin, efendisi...
Sözlerin tek boyun eğdiği, sustukları önünde.
Saygının sevgiye, sevginin mutluluğa dönüştüğü, mutluluğun da TEK aşka dönüştüğü zamanda...
Sözlerin efendisi; tanınmayan adam...
Sözlerin bittiği, sessizliğin başladığı her yerde...
Efendisi sözlerin...
Hiç konuşmayan adam...
Efendisi...
Sözlerin sevdiği adam...
Sözlerin efendisi; hiç konuşmayan adam...
Kayıt Tarihi : 26.11.2003 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!