Sözlerin bittiği yerde küçük bir noktayım.
Ben değil, bizsiz hikâyeler bitiriyor beni.
Anlamsızlaşan yığınlarca kelime akıyor;
Sözlerin değil de sensizlik boğuyor beni.
Sebepleri tüketip tutunacak yer arar insan,
Sanki direnmelerin bir anlamı varmış gibi.
Hislerimin kanatları sana çırpıyor ufaktan,
Ateşinde yanmamış ve hiç kırılmamış gibi.
Kapanmaz birkaç yaradır bu hikâyeden kalan;
Sızlarsın diye soluma yatıramıyorum yüreği.
Gecelerin düğüm oldu, gündüzlerinse yalan;
Sapla saman misali karıştırıyor gerçeği.
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!