sözlerin,
hep kulaklarıma aşina ama anlaşılmaz bir dil
gece vakti bir yıldızın ölgün ışığı
ki yıllar evvel sönmüş belki
idam sehpasına çıkmadan önce imamın söyledikleri
kurumuş dallara bağlanan alacalı çaputlar
yeri gelince ufak bir umut, çoğu zaman teselli
tükenmez denen kalemlerin yazmayı bıraktığı yer
ola ki doğrudur birkaçı ve aynı anda uydurma
ki Şehriyar misali ben... dinledim
olsun... yalan duymayı dahi
özledim
Kayıt Tarihi : 23.2.2009 01:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Niyazi Çiydem](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/23/sozlerin-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!