Sözlerime güvenmez oldum gözlerim kadar! ...

Sözlerime güvenmez oldum gözlerim kadar..
Sözlerimi istediğim gibi yönetip
Gözlerimi isee kontrol edemeyip gerçeği söyler oldum..
Soru sorma oyüzden bana…
Ya bak gözlerime doğruyu onlar söylesin..
Yada ağzımdan çıkana inan git buradan..
Birde kalemimin yazdığına inanır oldum…
O yazarsa doğrudur..
Çünkü oda içimdekini anlatır..onuda kontrol edemem…
Yalanların girip çıktığı o cümleleri..
Gözlerimle durdurup..
Kalemimle devam ettirir oldum…
Şimdi kalemim yazar oldu sebepli sebepsiz sadece seni…
Gözlerimden akan yaşlar da silgi misali..
Yanlış yerleri silmeye çalışır oldu..
Dedim okadarr silmeye uraşma…
Hangi birini siliceksnn..
Hangi yanlışı düzeltemeye yeteceksin…
Baştan başa yanlış olmuşuz zaten..
Hemm baksana annemde bıktı artık
Oda inanmaz oldu sonumuzun geleceğine…
Sözlerime güvenmez oldu odaa kalemim kadar…
Bence en iyisi yazmak oldu artık..
Ama sadece yazmak
Yazdığımı baştan okumak olmaz…
Eğer okursam o gözlerle birkeree üstünden geçersem emnm hepsi silinir…
Bu yalan gözler çekemez bu doğruları siler atar..
Dayanamam bikere daha yalan konuşmaya…
Dayanamam bikere daha senden olmaya…
Şimdi bak gözlerime ve soru sormaz oll..
Şimdi bak satırlarıma..ve gözlerinle silmez ol….
Senden tek isteğim olur artık…onda biten olll..
Bana gelen oll…ve bana hep sonsuz ol…..