Sözlerim, hiç geçmedi...

Şimdiye kadar hep yazdık-çizdik.. Biraz da, “SÖZ’E GELELİM, SÖZE! ..”
Soru: sözünüz, “KİME VEYA KİMLERE; NE KADARI GEÇER? ..” Yahut da, ayni sözleri söylediğiniz halde; sözünüz, neden herkese eşit miktarda geçmez? Hiç düşündünüz MÜ?
Soru: sözleriniz, kendi kendinize geçer mi? .. Yoksa; sözleriniz, kendinize bile geçmez mi? En çok, hangi sözünüzün; en çok, kime
ve niçin geçtiğini veya geçmediğini, hiç düşündünüz mü? Ayrıca, bir söz verince; sözünüzde, durur musunuz? ..
Şayet durmazsanız, size göre kimi kandırırsınız?
Bu soruları çoğaltabiliriz. Neden sorduğuma gelince! .. Maksadım sizisorgulamak değil.Sadece benim sözlerim, şimdiye kadar; hiç,ama; hiç kimseye, geçmedi de ondan... Hem de, hiç kimseye... “Hatta; bazan, kendi kendime ve kendi nefsime bile...”
Ya! Sizin sözünüz; kendinize, nefsinize, çevrenize.. geçer mi? Sizin kendinize ve çevrenize söylediğiniz her söz üzerinde, biraz daha düşünmeğe ne dersiniz? Birazda benim derdimi dinler misiniz? ..

SÖZLERİM.. HİÇ, GEÇMEDİ! .

surprizsite.com sunar...

ŞİİR NO: 40 9-KASIM-2008

Sözümü söyler, dilim,
Sözlerim; dilim, dilim;
Sözle yapılır, ilim,
Kötü söz, sahibinin;
Dostlarım, söze gelin,
Sözlerim.. HİÇ, GEÇMEDİ...

Sözüm, doğru olsa.. da,
Gerçeğe, yol alsa.. da;
Onikiden vursa.. da,
Duyan; yargılasa, da;
Söz; benimle kalsa, da,
Sözlerim.. HİÇ, BİTMEDİ...

Sözleri, tane-tane;
Anlayana; bir, tane;
Her sözüm, taşır mânâ,
Anlamayan, yer.. nane,
Tutmayana, bahane;
Sözlerim.. DİNLENMEDİ...

Bahar geçti, yaz geldi,
Bazı sözlerim, “deldi! ”
Cahile, bir engeldi!
Sözüme, ‘DEDE! ’ geldi;
Çok söyledim, az geldi,
Sözüm.. YİNE, GEÇMEDİ...

Anam ile babama,
En çok da, kardaş’ma;
Hısıma, akrabaya;
Hatırlı dostlarıma,
Hatta, çocuklarıma,
Hiç bir sözüm.. GEÇMEDİ...

Eş’ime ve dostuma,
Oturduğum, post’uma;
Şener ile Muko’ya,
İlkokulda, çocuğa,
Sokakta bacaksıza;
Söyledim.. de, GEÇMEDİ...

Söz; bir söze, eklenir,
Sözler, bereketlenir;
Söze, anlam yüklenir,
Sözden, sonuç beklenir;
Söz, “alana söylenir,”
Yine.. SÖZÜM, GEÇMEDİ...

Her gelen, bir söz söyler,
Birikir, tecrübeler;
Alimler, anlam yükler,
Aşıklar, söz’le gezer;
Her duyan, bir ‘SÖZ’ ekler,
Ben.. ekledim, GEÇMEDİ...

Söz, eğri büğrü kalmaz,
Sözle, ’gönül’ sınanmaz;
Söz, ateşle denenmez,
Her söz’le, şaka olmaz;
Söz yoksa, konuşulmaz,
Benim sözüm! .. GEÇMEDİ...

Sen. Doğru sözleri tut,
İçine düşmeden, ‘kurt’!
Yalan sözleri, unut;
Sözden yayılır, umut! ...
Sözümün sonu, SÜKÛT! ..
Çünkü.. sözüm, GEÇMEDİ..

Ben; kendimi, çok yordum! ..
Ve; doğru yolu, buldum.
Nefsime, hesap sordum,
Sonra, o’nu oldurdum...
Onunla, yoldaş oldum;
“Söz derdinden.. KURTULDUM...”

Ömrüm, boşa geçmedi;
Hep, SÖZ ETMEKLE geçti...
Sözümdeki hikmeti,
Ardından bereketi;
En mühimi, edebi,
Buldum, din’deki “İLMİ;
Kurtardım BEN dilimi...
16-ŞUBAT-2008.SAAT:22:10.Konak-İZMİR.