Şafak sökerken duman hareketsiz havada,
Hâlâ yükseklerde süzüldü,
Yüzümde güller açtı,
Sessizliği delecek bir ses çınlattım..
Korkum müthiş öfkeye dönüştü,
Çirkin bir gülüştü,
En büyük düşmanım öfkem,
Yüzlerine sözleri üfürdüm..
Kayıt Tarihi : 5.8.2021 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!