Sözleri bulunduğunda öleceğim

Tacirlere sattım arşınladığım yolları.
Okyanusların en dibi,
Dağların en zirvesi,
Yamaçların en köşesi,
Tacirlere sattırdın arşınladığım yolları.
Helezonlardı beynimi titreten.
Bir nehre varmadan kollarının kaybolması,
Boş caddelerde baldırı çıplak bir ölünün dolaşması,
Günışığının karartmalar yaşaması,
Helezonlarındı beynimi titreten.
İnceden minyatürlüğüne çekiliyorum.
Erler bulamıyorum savaş meydanlarımda,
Pimi çekilmiş bombalara yürüyorum,
Damarlarımda zerre kadar cesaret yok!
İmlası otutturulmuş cümleler kurulmuştu sana dair
Yüreğimde askeri darbe!
Aşk, aşkın, aşkım susuyor
Beyaz yanıyor!
Nasılda tutmuştum beyazı,
Ellerim yanıyor!
Örtüler serdim üzerime yanık ellerimle,
Kaldırdığında burda olmayacağım.
Türküler işledim benliğimle benliğine,
Sözleri bulunduğunda burda olmayacağım.
Ey inançlar!
Nasıl da inandırdınız, koca bir çölün derya olduğuna
Ölümün kokusunu dehlizine çekmiş,
Şarapnel parçalarının beyazlığına!
Şimdi yüreğim, demini almış bir mahpus damı,
Vurulan sürgün kuşlar uyur!

Hürrem Sabuncu