Sözlere Yazık Şiiri - Niyazi Tuncer

Hey ağız boş yere açılma sakın
Dil hakkı vermeyen sözlere yazık
Edebi ahlakı şöyle bırakın
Ar sanıp okuyan gözlere yazık

Diz boyu çamura bulanmış insan
Bozulmuş kökünden güzelim lisan
Gözünü gerçeğe bir kere kısan
Sır dolu yürekte gizlere yazık

Yürürken hak yola koşmayı ayıp
Küfüre gelince on adım sayıp
Kendisi yok olmuş gölgesi kayıp
Boş yere arayan dizlere yazık

Dokunup durursun ince deriye
Gerçek mi suratı astar mı diye
Ne kaldı diyerek bakıp geriye
Yollarda kaybolmuş izlere yazık

Kime ne ne yazar şu evvelinde
Adalet tartıyor bir cetvelinde
Eğrisi doğrusu onun elinde
Kendinden utanan düzlere yazık

Nafile nasihat nafile gayret
Aklımız duruyor hayret mi hayret
Yarabbi affeyle sonumuz hayr et
Haşa kelamından cüzlere yazık...

istanbul