Sözlerden Bıktım Sevgilim

Mübalağa sözlerinden bıktım sevgilim.
Kıranta kişilerden bende biriyim.
Velhasıl tevekelli vurur beni seher vakti sevdiğim.
Defalarca dedim ama dinlemedin şimdi sensiz biriyim.
Bi'heyecanla gelmiştim yanına, git dedin sorun ben miyim
Sorun benmişim...

Sensiz gecelerde yine kendime sövdüm.
Mütemadiyen çok gözyaşı döktüm.
Yersiz sözlerle kinle bakan gözlere kendimi gömdüm.
Temyiz istedim kalpsiz insanlardan kaçış sebebim.
Davetsiz geldin gönlüme çat kapı girdin kara gözlüm.
Ben hüzündüm et bi'tebessüm Gülsün yüzün can özüm.

Nükte sözlerden bıktım sevgilim.
Pejmürde bıraktın çok müteşekkirim.
Hâlet-i ruhiye beni yalnız bırakın benimle.
Yegâne aşktan geriye kalan sadece özlemim.
Dökülse kalp yaşı, Sen zehirsin ben kefilim.
Kalem oynatanın adı Yunus, kalbinde mültecin.

Beni benden başka anlayan yoktu galiba.
Deruni seni görünce kalbim attı bi'başka.
Bittabi sensiz nasıl olsun bu Yunus başkasıyla asla!
Billahi oldum tiryakin, Olsun ferda görüşürüz elbet bir daha.
Mürai biriymişsin, Nasıl göremedim diğer halin bambaşka.
Hudson Körfezi içinde boğulan bir fani Yunus'un sözleri yaşar asırlarca daima.