Sözler Yetersiz Şiiri - Meziyet Ak

Gonca güller rengâren kokularla bezenmiş,
Mor menekşe süzülüp hep boynunu bükermiş.
Papatyalar gülümser sevdalara rehbermiş,
Bu güzellik içinde bütün sözler yetersiz.

Kucak açan doğanın aşıkıdır hep kalpler,
Tabiata ses verir güzel sesli bülbüller.
Renkleriyle sevdada kelebekler gezerler,
Bu güzellik içinde bütün sözler yetersiz.

Güvercinler kumrular kanat çırpar umuda,
Uçurtmalar süzülür buz mavisi semada.
Ağaçların valsine şahit olur yapraklar,
Bu güzellik içinde bütün sözler yetersiz.

Kıyısısında denizin hep oynaşır balıklar,
Gecenin meltemiyle yakamozlar parıldar.
Seyrederek mehtabı el eleydi aşıklar,
Bu güzellik içinde bütün sözler yetersiz.

Şarkısını baharın anlatamaz nağmeler,
Kokuların ruhunu tüm sevenler özümler.
Barış dostluk pınarı oluverir gönüller,
Bu güzellik içinde bütün sözler yetersiz.

Ruhlar bahar kokuyor hüzünlerden kurtulmuş,
Nağmelerde şarkılar notalara ses olmuş.
Solfej yapmış kalplerde gönüllere kurulmuş,
Bu güzellik içinde bütün sözler yetersiz.