Eğri oturalım, doğru diyelim
Telaş, donup kalmış gözler üstünde
El ele tutalım candan sevelim
Mutluluk yeşerir yüzler üstünde
Hep değişir olmuş dünya sahnesi
Oynanır her şeyle çıkmış sahtesi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta