Sözler. Şiiri - Abdüsselam Bügür

Dil bilendikçe;
Yürek körlendikçe,
İnsan heba olur bir hiçe...

Şimdi ben kimi aradığımı bilmiyorum.
Ama sen aranmadığını biliyorsun...

Dertler değişmez nitelikte olmasaydı dert olamazdı...

İnsan tatlı bir söz ile kalbini günlerce besleyebilir...

Güzelliğin olmadığı yerde, hiçbir şey yoktur bekleme!

Bilmemek; bilmenin ve bilimin anasıdır...

Söylenende değil söylenmeyendedır sır...

Bazen ne söylemin dili olur ne de şarkıların sözü...

Bir gün herkes kırılır, kırdığı yerden...

Zaman, hep zamansızdır...

Hayret bir ilk bilgidir...

Yüreğinizi, göklerin ve yerin dayandığı
o sonsuz merhamete bırakın.
Orada yükselsin dualarınızın
yürek yankısı içinizden su gibi aksın...

Zaman geçtikçe perdeler çeker gözlerimize, ve geçiş uzadıkça çoğalır bu perdelerde...

İnsanlar ulaşmaya çalışabilir ama size söylemek düşer,
sonu olmayan bir karanlığınız ve dibi olmayan bir derinliğiniz var.

Bazılarımız hüznün bazılarımız ise sevincin çocuklarıyız...

Kime sorsan bilmez. Ama bilen bilir bilmemenin erdemini.

Sessizlik en büyük çığlıktır, yüreğimizden koparak gelir...

Bütün soruları ateşe verdim. Çünkü cevaplarına geç kaldılar...