Sözler Şiiri - Selim Akman

Gözün kapalıyken de görür düşünürsün.Kalbin her zaman açıktır.Varlığına da, yokluğuna da. Diyeceğim o ki; Sen iste yeter ki. Zaman la gözün görmediğini yüreğinle de hissedersin.
Sana birisi çıkıp şerefinle ölmenin ne olduğunu anlatmaya çalışsa da,anlatılanlardan ne demek istediğini anlamadıktan sonra, sen kafanı yine kumlara gömersin.

Savaşı çıkaran zalimlerin çocukları değilde,nedense hep garibanların,çocukları önden gider,Göğsündeki acıyı,nefeslerin daralmasını,yine ilk anne babalar hisseder.

Yaşantını başkalarının iradesine bırakma. Bırakırsanda,O sana aitlik ten çıkmıştır. Benim hayatım demekte zorlanırsın.
Bir yerlerde haksızlık varsa, yapılmışsa, karşısında duracaksın. Kızıyor da duramıyor san, Kendi kendine kavga ediyor san faydasız. Bilmelisin ki: Sabit fikirli ile aynı pencereden bakamazsın. Farkın ayrıcalığınsa, senin insan olman.

Öyle güzel düşünceler isterdim ki: İyilik sevgi yanımızda olsun. Gönüller alçak, dualar hayıra yorulsun. Aşk sarayınız da kapılar açık olsun.

Hayaline sığdıramadığın,// Hep peşinde pervane olduğun,// Uykularını kaçırır da,// O bilmez mi sanıyorsun,// Rüyalarında uçurumlu yar,// Bir otun,toprakta var ile yok olduğunu,// Bilmez mi,sanıyorsun.

Duygularını anlatabiliyor musun? Dilediğince. Gönülleri fethedebiliyor musun? Dilin döndüğünce. Anlatmak istediğinden sonuç çıkarılıyorsa,Yazdıklarını sevenlerin onaylıyorsa anlamlısın.

Sen severken arkasını dönüp gidiyorsa, Sevgine layık olamadığından, Boş ver, giden gider. Ayağına diken battığında seni anlar. Sendeki alev sönmemiş se, kabul edersen geri döner. Yoksa ciltler dolusu kitap yazarsın.

Hayatında bir defa görüp, ilk kez bir kere konuştuğu, belki çaya veya yemeğe çıktığında sevgisini tam olarak ifade edemediğinden, sevgilisi tarafından ret edilenlerle dolu, şair kaynıyor buralar. Yayın evlerinden her birisinin kitabı çıkıyor. Üç beş dakikada anlatamadığını, sayfalar dolusu yazan beğeni kazanan arkadaşlara selam olsun.

Seni üzenlerin canını okumaya çalışma. O saygısız sa, yaptığı yanlışın farkında olacaktır. Anlamıyorsa da, yine sana susmak yakışır.

''İnsanların değişmesi birazda kendi elinde. Geçmişteki sorunları,taşıma bu güne. Bakar mısın? Dün başka bir gündü. Bugünün dünden kalan izi yok''.

''Çocuklarınızla geçireceğiniz, harcayacağınız zaman çok önemli; Çocuklara alınan kıyafetlerden, cebine sıkıştırılan harçlıktan, bakkaldan alınan şekerden önemli olamaz''.

Ben bugün,dünden daha mutluyum. Şehrin kargaşası, tozu dumanı umrumda olmaz diyebiliyor musun? . Yaşayabiliyor musun? Bugünün varlığını. O zaman hayat bildiğin gibi sıkıcı değil.

Hayat size öyle dersler öğretir, sonuçlar çıkarır ki; Nereye gidersen git. Hangi taşın altına saklanırsan saklan. Ağacın kovuğuna da girsen. Geçmiş yaşantıların hesabını düşünmekten,iyi veya kötü kurtulamazsın.

Sabahlarımıza güneş doğmuşsa gökyüzüne baktığınızda maviye çalmışsa rengi,Gidişatın kurallarına aldırmadan yaşayabiliyor musun? Senden mutlusu,huzurlu su yok. Nasıl olsa akşam olacak.Boş ver aldırma.

İyilik yaparsan yüzünü güldüren olur. Üzdüğün kadar üzenler de çıkar. Ne yaşattıysan onu göreceksin, çekeceksin denir ya. İki şık var. Bir, ya ağlarsın, veya sevinç, mutluluk göz yaşları dolar göz pınarlarından.
Başına gelen her olaydan bir ders çıkartamazsan /Tarih aynı tekerrürü tekrarlar.

Bu şehirde kaybolmak//Var olduğun halde bir gün yok olmak//Kemanı dinlerken uzaklara dalıp gitmek //Yaşanmışlıkların sebepsiz acısını//Kalp sızlatarak yavaşça adeta içine akıyor.

Aynı bardaktan meyve suyunu, iki pipetle içebiliyorsan,bunun adı sevgidir,aşktır.

Sensen ol; Çıkarın için satma satılma. En üst zirvede olabilirsin.Sırtını ne sağa dayan,ne de sola. Zaman gelip yukarıdan aşağı bırakıldığında, arkadaşların değil, kendin bile inanamayacaksın.

Gecenin karanlığı senin hayallerini yok edemez. Yeter ki ölümsüz aşkı içinde, ufkun geniş olsun. Gündüzün aydınlığından daha güneş, gecenin yıldızından daha parlaktır.

Bu yarışta geride kalan sen olduğunu kabullenemiyor san, çalışacak koşacak tın. Kimseye çamur atamazsın. Birinciye, ikinciye, üçüncüye de kızma. Neden yarıştan çekildiğini, pist dışına çıktığını, kendine sormalısın.

İnsan üzülür hastalanır rahatsızlık duyar.Bir yerlere çıkmak istemez. Maddiyatsızlık tan değil, Sevgi şefkatinin kendisine uğramadığından, güzellikleri paylaşamadığından dır.

Hayatta yediğim kazıkların hattı hesabı belli değilken,Matematiksel olarak,ne kadar daha, akıllanamayacağımın hesabını yapıyorum.

Yolda giderken,bilinmez bir çukur açılır.Direk üzerine basarsan,nereye düştüğün anlaşılmaz,Öylece kalakalırsın.İşte yaşantı,hayatta böyledir.Oracıkta kalırsın.

Gözün kapalıyken de görür düşünürsün.Kalbin her zaman açıktır.Varlığına da, yokluğuna da. Diyeceğim o ki; Sen iste yeter ki. Zaman la gözün görmediğini yüreğinle de hissedersin.