En bencil anlarımda bile kendi zevklerimden vazgeçtim.Sırf sen üzülmeyesin, aklın bende kalmasın diye...
Neye yaradı bütün bunlar... İki gözümün arasındaki mesafe kadar yakınımda olup binlerce yıl uzaklarımda bıraktın kendini... Korkuyorum ve üşüyorum... Ya bir daha hiç göremesem, sesini duyamasam....ya bir daha tesadüfi temas eden elinin sıcaklığın...
Kayıt Tarihi : 4.1.2012 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!