Elif, Lâm, Mim..
Ağır bir ilhamla eziliyor yüreğim.
Elif, Lâââm, Mim...
Sözleri parçalıyor dile getiremediklerim!
Kainatın kaderi çözülüveriyor gözlerimin önünde.
Levh-i mahfuzda kayıtlı sırlar sığınıyor üç harfe:
Elif, Lâââm, Mim...
Haleb’in pazar yerinde yüzülüyor derim!
Sırtlanıp varlığımı geçiyorum kapılardan,
Çırılçıplak bir aşkı taşıyorum utanmadan.
Rüzgar olup esiyorum,
Ateş olup yanıyorum,
İlkbahar yağmurlarıyla düşüyorum toprağa.
Yukardan bakınca bir oluyor bütün renkler,
Boğuluyor karanlıklar aşkın kızıllığında.
Hep aynı yöne savrulurken köhne felekler;
Gözlerim, gerçeği keşfetmenin şaşkınlığında:
Elif, Lâââm, Mim..
Aşık benim, ma’şûk benim, yürek benim... aşk benim!
Ruhumda bir gerçeğin doğum sancıları var,
Damarlarımda aşkımın dikenli telleri...
Bir yıkıma hazırlanıyor patlamak üzereyken tomurcuklar;
Üç harfe sığınmış varoluşun gizemi:
Elif,Lâââm, Mim...
Elemdir, elemdir, elemdir benim kaderim,
İsyândır, galeyândır, feverândır kabullenişim! ! !
Kayıt Tarihi : 26.8.2005 12:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!