Sözdür Be Usta Şiiri - Gürsoy Solmaz

İnsan ki düşünür sonra da söyler,
Dilin zekatı ki sözdür be usta
Dil ki kemiksizdir kemiği neyler,
Üç kuruş beş köfte kozdur be usta

İçi alacalı insandan korktum,
Tiksindim, irkildim korkulu baktım,
Çok tanışı ben o yüzden bıraktım,
İçim dışım inan düzdür be usta…

Doğruyu eğriyle kim netleştirir,
Dost olan dostluğu izzetleştirir,
Ete ne tad verir? Ne lezzetleştirir,
Ne alev ne alaz közdür be usta
Veyahut bir parça tuzdur be usta