SÖZDE İNSANLAR
Koltuk gitti,
Her şey bitti.
Dost sandıklarım
Gittiler azar azar.
Meğer kimi kuyu kazar,
Kimi sanırmış beni
Yolacağı bir pazar
İçi kirli olduktan sonra
Binlerce dost olsa ne yazar.
Nesli tükenen bir iki kaldı kadirşinas.
Değmesin aman onlara nazar.
Ah be koltuk meğer sen neymişsin
Gönlüm buruk,kalbim kırık
İçimden insan nefreti sızar.
Kayıt Tarihi : 26.10.2014 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!