Sözde Insan Şiiri - Şükrullah Yavuzer

Çok insan gördüm
Bir Köpek kadar dost değillerdi
Çok nankör gördüm
Hiçbiri kedi değildi
Soframızda doyanlar gözümüzü oydu
Doyanların hiç biri karga değildi.
Adam ettiklerimiz ilk bizi tepti
Onlar da eşek değildi
Körü körüne inat edenler
Keçi değildi
Dilinde zehir olanlar yılan değildi
Çok kaba ve görgüsüzdü ayı değildi
Doğru hiç bir tarafı yoktu deve değildi
Çok maskaralık yapıyordu şebek değildi
Fırsatını bulduğunda zehrini akıtıyordu akrep değildi.
Her türlü pisliği yiyordu domuz degildi.
Tüm bunları yaparken tertemiz hayvanları
Aşağılıyordu  sözde insandı...