&Sözde Dostlara& Şiiri - Müjde Uzun

Beddua nedir bilmezdim,
Şimdi bir türkü gibi söylerim.
Bu kadar isyankar olmazdım,
Şimdi kızgın lavlardan da öteyim.
Ben dostu candan te bilirdim,
Şimdi kaypak bilirim.
Ben kaypağı ezer geçerdim,
Silerdim bir çırpıda arkamı dönmez giderdim,
Bir sana sırt dönemedim.
Can dostluğa gönül verdim,
Her defasında affettim.
Kardeş dedim can dedim işte buna yenildim.
İnsanlık etmek seni ıslah etmezmiş.
Bencil ruhuna doyum değilmiş.
Şimdi yalan dünyanda boğdun kendini.
Küçüldün gözümde, silikleştin bir hiç gibi.
Yıktın benim dostluk hayallerimi,
Sen de bilirdin oysa,
Dostluğa insana ne kadar önem verdiğimi!
Senin için dostluk,çıkar uğruna koşulan bir yolmuş oysa.
Gezip tozacağın eğlenceymiş,
İstediğin de çağırıp yüreğini döktüğünmüş,
Sadece hep seni iyi hissettirecek olanmış,
Kullanıp kullanıp atacağın bir eşyaymış,
Sonra bir yenisini bulup sömürmeye başlamakmış.
Şimdi defterimdeki yazı gibisin,çabucak silebildiğim.
Bundan böyle, senide katıyorum sildiğim tüm hayatlara.
Seninde sayfanı yolluyorum ucuzcular pazarına!
Nefret değil sana duyduğum sakın yanlış anlama,
Birazda kendime öfkeliyim, bu kadar iyi niyetli olmama.

Sen zaten ortadaydın,ne demeli ki sana! ! !

20 ocak 2007