Sözde Bilgelik Şiiri - Afşin Dualı

hava bunaltıcı, sıkıcı,
önceden sonrayı görürüm sandım,
yanıldım,olasılıksızlarlar karşılaştım,
umutlarım hüznümün kapısını çaldı,
hiç huzur yarına varamadı..

özledim gelmedi,oysa yakındaydı,
mahçupluğun adı çirkefliğe karıştı,
küçük günahlar suyla yıkandı,
ardından günahlardan arındık sanıldı..

utanmaktan utanmalı,
duaları ettik mi sanıldı,
duaların kabulü için dua etmek şarttı,
benler, bencillikle şeytana satıldı..

bitmedi kelam zamana yayıldı,
doğruları konuştukça,yalanlar telaşa kapıldı,
dinlemek zor geldi bizlere, sözde bilgelere,
tek soruda yıkıldı bilgelik, cahillik yerlere saçıldı..

boyanıyor süsleniyor artık,
aslını göremiyoruz dahi günahların,
düşülen çukurdan çareler bile kurtulamadı,
yanlışlardan aflandım,
günahlarım beni infaz etti..

sonralar sonralara atıldı,
çıplak kaldık,iflah olunmaz gayrı,
görünüldüğü gibi olunamadı,
anlık düşünceler olmazlara bizi attı..

süreklilik yordu bizi,
hatayı ben yapmadım,
yapanlar nerdeydi..?
suçluluk böyle örtbas edildi..

hadi romanlar yazalım,
bir roman içinde girdab olalım,
başımız dönmez mi türlü hayatlara hikaye olurken,
insanlar böyle romanlarda heba olur bilemeden..

kül oldu heceler,
rüzgarla savruldu şiir olamadı,
oysa şiir sendin aşk sen,
türlü sualler seni benden aldılar..

biz mahzene mahpus düşler,
düşlerde oluşan hayatta bizler,
hiç tamam olamadı şiirler,
romanlara sığamadık, şiirlerde kaldık..

seni anlatamadım hiçbir şiire,
hiçbir nefesi tam alamadım,
sen yokken şiirleri tamamlayamadım,
vardığım her durakta yarım kaldım..

hadi bir yolculuk bir umut,
sonraki durağımda senden bir beklenti daha,
yakışamadım hiçbir sana,
ummadım bu yolculuktan bir çıkar yol daha..