nefeslerimizle çiziyorduk puslu camlara mutluluğun resmini
ve gülücüklerle asıyorduk deli rüzgara!
sen uçsuz bucaksız bir deniz oluyordun
bense yosun,sende barınan.
şimdi nerendeyim sevgilim!
susma! sözcüklerimle seni günaha çağırıyorum.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Cok guzel Yuregine saglik Sayin Roni tebrikler...
gercekten cok guzel bir siir....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta