Bir varmış bir yokmuş diye,
Masallarla yaşamaya o kadar alıştık ki,
Gerçek suskunluğumuzda gizli.
Sustuklarımı konuşsam, sözcükler ağlar.
İçimde dindiremediğim sesimdin sen.
Konuşsam,haykırsam, söylesem sustuklarımı,
Gözyaşlarıma, sözcüklere gizledim sırlarımı.
Sustuklarımı konuşsam,sözcükler ağlar.
Dertlerimi yastık yaptım mesela.
Gündüz omzumda nöbet tutarken dertlerim,
Geceleri,yastığımın altında benimle uyuyorlar.
Sustuklarımı konuşsam,sözcükler ağlar.
Sigaramın dumanına bağladım,kimi zaman dertlerimi.
Bazen uçan bir balonun ipine,Yeşilköy’de bir uçağın kuyruğuna,
Kurtulmak istedikçe dertlerimden, yine kapımı çaldılar.
Sustuklarımı konuşsam, sözcükler ağlar.
Bir yer var, gözden uzak Allaha yakın.
Bir yer var,elle tutulmayan, kalpte yaşayan.
Ve biri var, sustuklarımı dinleyen.
Ve bir de, bir ben var, sustuklarıyla yaşayan.
Ve ben,sustuklarımı konuşsam,sözcükler ağlar…
Canan Ekinci
10-01-2011
21,39
Kayıt Tarihi : 13.1.2011 01:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bir yer var,elle tutulmayan, kalpte yaşayan.
Ve biri var, sustuklarımı dinleyen.
Ve bir de, bir ben var, sustuklarıyla yaşayan.
Ve ben,sustuklarımı konuşsam,sözcükler ağlar…
kutlarım
şiirdi efendim
duygulu akıcı ve hormonsuz
yüreğine kalemine emeğine sağlık
TÜM YORUMLAR (3)