Uğultulu rüzgârıyla döver camlarımızı
sözcüklere dönüşemeyen düşünce
tutunarak içerlek bir kıpırtıya
kapı kapı dolaşıyorsa
Eşeleyip durduğumuz zaman katmanlarıdır
bulunsun diye her sözcüğü damıtan simya
bir geminin sarsıldığı kara parçaları
ve okyanuslarda
Yılgı tamtamlarını duyamaz bazen
dil eksilirken bozulan denge
kış günü kovandan atılmış arı gibi
ölü sözler biriktirir geceye
Kayıt Tarihi : 26.10.2018 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Bahçevan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/26/sozcukler-45.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!