Sözcükler Şiiri - Yorumlar

gercekte.. domates.. biber.. patlican.. gibi..
pazarci tezgahlarindan.. ve apartman onleri.. gecekondu mahallelerinde.. anadol kamyonetine yukledigi.. zerzevatinin.. satilmasi gayesi.. hoparlorunun.. cizirt pizirtina karismis.. sebze isimlerinin reklam nidalari..

baris manco gibi usta yorumuyla.. bestesi ile..

domaaates biiiber padlicaaan.. diye.. muzige donunce..

guftesi icre sozcuklerin.. siir oldugu yanilgisina paraleldi..

iki kici kirik sarki cigiricinin.. iki saatlik filimin.. basindan sonuna dek..

sarki soyliyerek bitirdikleri.. kameraya alinmis.. sarki soyleme goruntusunu.. dahi film sandi insanimiz..

bu filim adi verilen serit icerisine.. kaldi ki.. kel aynak kusu goruntusu koy.. necefli masrapa sabit durmadikca..
haber reklam sipor belgesel dizi olmadikca..

her oynayan goruntuye filim adi verildi..

halk iyi filim kotu filim diye ayirirken.. bugunku anlam da.. sanatsal yonu olana degil..
bu bi kalite filimlere.. muzikli cekimlere meyli..

yine bazi kapital sahipleri dikkatini cekip..

karnina bastirinca sarki soyleyen barbi sindi bebek..

telefon yok o vakit.. iki yaprakli kartpostali acinca muzik sesi..

on kurusluk kartpostali ikiyuzelli kurus..

yuz kurusluk plastik bebegi.. yirmi lira yapinca..

sinemalarda bir bir kapandi.. dugun salonuna.. cistak cistak muzikli yerlere dondu..

son destan saticilari..

yirmibes kurusa sattiklari destanlarini..

alamanyadan gelme teyiplerinin kayit dugmesine basip.. muzikli sesleri ile.. dimbir dimbir saz esligi..

babasini kesen ogul destani..
hain evlat nasil kiydin anana destanini..
muziksever topluma.. bir sure daha.. pazarladilar..

efendim.. midak sokagini okuyanlar iyi bilir..

sankerden.. bir fincan kahve istiyen dengbej.. yorgun sesi ile.. sazini calip.. bir kac naat okuma yolu bulma isterken..

kahveci.. kizginlik ile.. radyo sesini yukseltip.. artik kimse bunlari dinlemek istemiyor der..

efendim daha once soyledim.. tekrar soyliyeyim..

bilezik ile yuzuk.. ayni sey degildir.. canim o da altin.. o da altin.. evet ama.. biri parmak.. biri kola tasarlanmis..

ben size.. dugununuzde.. bilszik takacagim diye soz verdimse..

kalkip yuzuk taksam.. razi olurmusunuz..

efendim.. kanun ile tuzuk ayni sey degil..

tuzukte.. sigara icilmez dendi..

kanunen.. sen hapsi hakettin diyebilirmiyim..

azik yenir kazik cakilir..
ezik ezilmis.. bozuk bozuk olandir..
kimya madde yapisinda.. degisim yapar.. gecici..

fizik.. madde yapisi.. degisim etmez daimi olayi irdeler..

efendim.. siir.. yazili.. gorsel.. sanat dal..

muzik.. kulaga hitap eder.. isitsel eser..

siir yuksek ses terennum edilse.. kendi oz musikisi..

bestelenirse.. yapay.. sunni.. giydirme.. musikisi olur..

olgunlasmamis.. ham cilegi.. sekere banmak..

kelek tabir edilen.. ham kavuna.. pekmez dokerek.. bu is olmaz..

bili bili bom bom bili bili bom bom bili bam bom..

bir siir degil.. alelade sozun bestelenmisi..

la komparsita.. sozu olmadik.. haz ile dinlenir muzik..

kamerun lambada.. hint hint beski avare.. bir sozun dahi anlamasak.. siir olmasa dahi.. ruhu sarar.. ezgi.. muse adi verilir.. dokuz ilham perisinin.. yaydigi..

tesadufe.. dayali.. rastgele.. ihtimal ile.. bir araya.. gelmesi mumkun olmayan..

basta.. tanrisal yeti.. muzik bilgisi.. daha oncekilerin gelisimini izleme.. etkilesim..
o toplum ferdi bireyi olum.. ruhun o yonde doygun olup tasimi..

rastgele.. yerine.. deneme yanilma.. karaduzen.. ortaya agir agir.. esinti adi verdigimiz.. biraz o biraz bu..

siir ise daha baska..

vay efendim.. kiz guzel degil.. olsun yahu.. iki sazci bi davulcu bi dugun.. gibi degil..

siir.. goze.. siir ruha.. siir dimaga.. siir istisnasiz herkese..

bu vesile ile.. olumlu olumsuz.. durust samimi fikri beyan.. aziz necip millete.. saygilar..

Acılarımı ördüm belik belik, yineledim durdum sancılarımı. Ama hiç bir özlemi kucaklayacak, söz biriktirmedim avuçlarımda.

ŞİİR Mİ?

Değerli Hüseyin Demircan kardeşime ve Sayın Naime Erlaçin Hanımefendiye katılmamak mümkün değil.
“Şiir mi, şair mi?” diye sorar, her defasında Demircan.
Sonra da kendi sorusuna kendileri cevabını verir. Kimi zaman nükte ile karışık, kimi zaman “nazire” ile döktürerek, kimi zaman da yanlışlarını doğrularını doğrudan yazarak.

Türkiye’de dağa çıkan, adam öldüren, isyan eden, baş kaldıran, hayallerini “Beyaz Ülke” yani “MOSKOVA” olarak gören ve bütün düşüncelerini sadece bı sistem üzere kurgulayan, beden pencerelerini bu ülkeye açan kim olursa olsun, KAHRMAN, CESUR, BABYİĞİT, ÖNDER, LİDER, ŞAHSİYETLİ,; ŞAİR, YAZAR, BÜYÜK ÜSTAD, AYDIN, BİLGE, YARINLARIN KURUCUSU, GELECEĞİ GÖREN… VS. VS. akla daha ne kadar olumlu şey geliyorsa işte bunların hepsi, her türlü meziyet, yetenek, üstün zeka, maharet, ne bileyim, neler varsa işte bu insanlarda var…
Sadece mücadeleci yönlerini takdir ediyorum, bu insanların. Birbirlerini sahiplenişlerini… Ahde vefalarını inkâr etmemek lazım.
Dünkü proleterler ve rejimi değiştirmek için yola çıkıp ölüp, öldürenler, şimdi kahraman. Şimdi rejimi koruyan. Şimdi ulusalcı.
Buna da çok şükür.
En azından ulusalcı, yani milletçi (milliyetçi, kendilerine asla milliyetçi diyemedikleri için, ulusalcılığı yakıştırdılar) oldular. Çok güzel ve gerçekten olumlu bir gelişme. Türk komünistleri yahut diyelim ki, sosyalistleri.
Başımız üzere efendim, her ne kadar aynı kulvarda yürümesek de…
Bir ışık da onlar yakmalılar, gerçekten bu ülkeyi, bu milleti seviyorlarsa. Dünya proletaryasından vazgeçip, millet proletaryasına dönüşebildiyse düşünceleri.

Beyaz Ülkenin beyaz boyalı evlerini içinde nice bahtı karaların, nice çilesi dolmamış çilekeşlerin acılı hayatlar sürdüğünü, beyaz boyalardan çeşitli renklere büründükçe, hayal edilen beyaz ülkenin beyaz insanları dünyaya dağıldıkça gördük ve anladık.
Nice doktorları, hemşireleri, öğretmenleri, mühendisleri yapılamayacak mesleklere(!) yönelerek dünyalık oldular.
Erkekleri de, özellikle bilim adamları bildiklerini ve hatta teknoloji adına, hatta uranyuma varıncaya kadar bilmem kaçıncı ülkelere para karşılığı sattılar, ülkelerinin hem teknolojilerini, hem sırlarını.

Beyaz ülkenin, dondurulmuş renksiz insanları, yeniden renklendikçe gerçekten yaşamanın, dünyanın, hayatın ne olduğunun farkına vardılar.
Şimdi de dünyanın en önde gelen kapitalistlerinden oldular, beyaz ülkenin beyaz adamları…
Öyle ki, satın alınamayacak dünyaca ünlü takımları aldılar, dünyalar kadar paraları saçtılar dünyalara…
Bir taraf kendini, bir taraf paralarını konuşturdu, beyaz ülkenin beyaz hayalli şehrindeki insanları ve diğer şehirlerin kireç yüzlüleri…
*
Yazılan gerçekten şiirse, şiir düzyazı olmalı. Şiir bitirilmemiş cümleler olmalı belki de… Özlü söz, atasözü olmalı.
Leb denmeden leblebiyi hatırlatan kelimler dizisi olmalı…

Şiiri hatırlatan hatta şiir olan dizeler var. Ancak hepsini yan yana koysak güzel bir SECİ’li NESİR olur.
Sanıyorum, serbest şiir yazan arkadaşların çoğu böyle yapıyor. İki, üç cümle yazıp veya bir iki paragraf, bölüp parçalayıp, kesip biçip “şiir” diye sunuyorlar.
Bu da bir şey.
Bir emek.
Bir ifade şekli.
Varsın bunlar da şiirimsi olsun. Nesir – şiir olsun.

İsteyen zevkle okur, isteyen tarafgirle okur, isteyen “beyaz şehrin” hayaline kaptırır kendini, hapishanelerden kurtarıp, kireçli evlerin şehrinde “bir âlem–i hayale dalar” yaşar gider, mutlu, mesut, müreffeh(!)…
Böylece çekilen çileler de unutulur belki…

İyi düşler, düşmeden gideceklere…

Sevgi ve saygı ile…

Hikmet Çiftçi
24 Mayıs 2013

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

Ben Sn Erlarcinin yorumuna katiliyorum.Düzyaziya yakin.Ancak kücümsenecek,alay edilecek bir sairde degil.Gaybana geceler,gülyangini ömrümüz,kanat cirp adli siirleri bestelenip söylemistir.Hala daha popüleritesi olan parcalar.Isvec ve katalonya pen kulüpleri tarafindan onursal üyelige alindi.Bir parantez acmak istiyorum burada.Siirler olmasaydi müzikte olmazdi.Secici kurul bu siiri günün siiri secmekle unutulmaya yüz tutan sairimizi hatirlatmistir,tesekkürler.

Eylül öncesi ile Eylül sonrası arasındaki farkı, görüş camlarına düşen buğulu gölgeleri, parmaklıkların paslı askısında unutulan gözleri, ömrü gri bir çölde sıska bir siluet gibi sürükleyen sözcüklerden akan acıyı hissettiriyor şair. Ama ne yazık ki şiirden çok düzyazıya yakın.

Daha az sözle anlatmak mümkün müydü? Elbette mümkündür, lâkin acı çok derin ve belki de uzun süren suskunluklardan sonra ancak çok konuşarak teskin oluyor insan…

simdi efendim.. Ersin bey bir sairmidir.. usta ve mahirmidir.. zuhreye sevdali bi tahirmidir..
bittabi degil..

- la nasil olur sayin huseyin demircan.. siirleri bestelenmis biri..

efendim.. siir ile muzigi.. kimya ile fizigi.. karistirmamak gerekir..

simdi su benim soyledigim sozleri.. saarii kurdeeeleeem saariii.. daglaraaa veeerdiiim yaaariii.. makamin da soyleyin..

siiiiiriiilee muziiiyiii..
kaaariistiiirmaamaaak geereeek.. bende yaaandiim esmeeerim.. ben esmerii .. filan diye.. melodili olarak terennum edin..

demekki alelade cumleler bestelenebiliniyormus..

- ama bu dam da yatmis.. oniki eylulde filan yillarca mapus yatmis..

efendim ona bakarsaniz.. memmet ali agca dahi mapus yatti..

isa mesih bende beden buldu
ben opmem papa eli.. polis beni neden bulduldu.. dedi.. simdi sairmi oldu..

huseyin uzmez de yatiyor..

gasteci vurmus adamim gasteci vurdum
bak kaderi ihaliye.. bende gasteci oldum..

.. dedi diye.. simdi sairmi oldu..

dogru.. acilar.. baskilar.. ezalar.. cezalar.. siirin.. yanik sesli cikmasi icin gerekli zemin..

ancak ve ancak.. sair misyonu ile gonderilmis.. o vasfi tasir.. kimse.. o baski aci col.. aclik kitlik deprem karasevda iskence yangin su baskini gorurse.. iceriye isler siir verebilir..

yoksa al surdan marangoz iskencesini..

uc bes tahtayi ust uste ko.. ve cevir vidasini.. iyice slk..

gacur gucur sesler tahtadan gelir.. siir diyebilirmiyiz buna..

kulagini burarsan.. tamburdan da ses gelir..

sen o tezeneyi.. sen o mizrabi.. sen o yayi.. usulune gore.. olculu.. ritimli..

raa.. raaa.. ram ram.. ra ra ram.. diye..
ahenkli.. sallama.. melodiden.. ezgiden.. saz sozden bahsedebilirmisin..

siirin.. olcusu.. serbest dahi olsa.. allegorisi.. konson vuayeli.. oz kendi musikisi olacak.. cak cak cak..

cek cek cek.. hepsi bu..

sair misyonu ile gonderilmemis.. siir adi verilen.. urunu.. sunamamis..

duz yazi seklin de..

ve ben oluyorum.. ve kivranmaktayim.. ve kavrulup yandim.. oluyor gibi idim.. cok aci cekmekteyim.. dudagim susuz.. kavruldum ve yanmaktayim.. benzin gibi idim komure benzerce ve odun kadar tutustum..

dese.. icimiz de.. insani duygu tasir herkesi.. etkiler.. siir etkisi kadar.. duz yazinin da etkisi vardir..

fakat.. siir baska.. yoksa ben istemezmiyim.. bir asir da.. iki yada uc asik.. bir yuz yilda.. dort yada bes divan sairi cikarken..

daha cok sayida.. sair.. sinei millette yer edecek.. gun icin de.. bir adet uyelerden.. bir adet.. sagdan soldan.. hergun sair.. hergun siir ciksin istemezmiyim..

bende yalan dolan olmaz.. ben terazi paslanir hak gecermi ki diye.. gunluk yagliyorum.. kul hakki.. kata kata..

herkese hakki ne o.. bu vesile ile de.. siire oykinme.. edebiyata gonul verme misyonu ile.. evrene salinmis.. bu duzyazi ustasi.. bu cefakar cileli acili insani kutlar.. secki sebeb tesekkur ederim.. saygilar..

Şiirin belli bir şekli olmadığını kanıtlayan, içerde patlayan bir volkanın sözcüklere dökülmüş hali gibi bir şiir bu.

Kendisini Ahmet Kayanin 'beni tarihli yargila'parcasindan tanidik.12 eylül magduru olan 10 yil cezaevinde iskence gören bir sairimiz.Tüm siirleri cezaevinden yazilmis.Güne yakismis bir siir.Keske disardanda devam etseydi yazmaya.

...şu an okumaya cesaret edemedim.

...ama şekil yönünden gecekonduya benziyor, umarım içi saray olur.

...şimdilik saygılar.

boyut ötesi(!)

saygılar