Askıda kalan gülüşlerim oldu.
Ve patlatamadığım zulamdaki kahkahalarim.
Birde söz yaşlarım oldu cümlelerimden aşagiya damlayan.
Ben mi bulamadım, yoksa kalmadı mı hatır soran.
Ağlama abi diyen bir çocuğun gözleri var gözlerimde.
Yüreğim üşümekte ve ellerimi titretmekte.
Zaman acımasızca ilerlemekte.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta