Askıda kalan gülüşlerim oldu.
Ve patlatamadığım zulamdaki kahkahalarim.
Birde söz yaşlarım oldu cümlelerimden aşagiya damlayan.
Ben mi bulamadım, yoksa kalmadı mı hatır soran.
Ağlama abi diyen bir çocuğun gözleri var gözlerimde.
Yüreğim üşümekte ve ellerimi titretmekte.
Zaman acımasızca ilerlemekte.
Uzun yollar çokta tez bitmekte.
Ve yüreğim, yalnızlığın soğuğuna.direnmekte.
Söz yaşlarına boğuldum bugünde.
Bak sözler ağlıyor yine.
Aslında ya yüreğindeki ateş ya da tek kelime.
Ben sevemiyorum artık,sen sev yerime.
Yeşersin gözlerin beni görünce.
Gökyüzü olsun gidince.
Gidersem sakin üzülme.
Nasılsa donücem geriye.
Kayıt Tarihi : 6.3.2015 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!