*Söz Vermiştim* Şiiri - Münevver Şenol

Bir zamanlar senin için
ateşlerde yandım nara.
Biliyorum sende benim kadar üzgündün, ama?
Çaresizlik içimizde açmıştı
kocaman bir yara.
İnsan oğlu nelere alışmıyor ki
sorarım sana?
Ben Babamın yokluğuna bile
katlanabildikten sonra?
bu bana zız gelir
umurumda değil Dünya.
Ama şunu biliyorum ki
beni her zaman seven
bir yürek var hayatımda
farketmez olsada çok uzaklarda.
Dara düştüğümde her zaman yanımda
beni benden çok düşünen
gölge gibi takip eden
can gibi can
bulunur mu bu Dünyada?
Söz demir yürek,söz sana
bundan böyle güvenemem
kimseye asla.