Söz vermiştim, yazmayacaktım.
Ellerim...
Ne klavyenin tuşlarına dokunacak,
Ne de cebimdeki kalemi elime alıp boş bir kâğıda seni anlatacaktım.
Bundan sonra yazmam diyordum ama olmadı yapamadım işte.
Zaten neyim var ki yazmaktan başka, iki lafı bile bir araya getiremiyorken yanında.
Ne de olsa şair geçiniyorum, yazmalıyım yokluğunun ıstırabını, çaresizliğimi, sana olan duygularımı hatta sana bu zamana kadar hiç anlatamadıklarımı. Yazmalıyım ve dökmeliyim içimi şu toy mısralarıma.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta