*Söz Veriyoruz Atam Şiiri - Hüseyin Sönmez

Sabah uyandım bana bakıyordun atam.
Biraz durgun, biraz kederli.
O gök mavisi, gözlerin nemli,
Emanetime sahip çıkın diyordun.

Affet bizi atam diyemeden,
Başımı öne eğdim aniden,
Utandım kendimden,
Sana layık olamayan bedenimden.

Sonra şehitler ayağa kalktı.
Çanakkale'den,Yemen'den,
Giyemedikleri kefenlerinden,

İrkildim...!
Duyduğum,
Hep birden,
Ya İstiklâl ya ölüm!
Sesinden...

Üzülme atam!
Sana söz veriyoruz.
Kurtulacak bu millet,
Düşürüldüğü tuzak ve kafesinden.

Tek bir ses duyacaksın,
Bu milletin nefesinden.

Her isteyen çalamayacak,
Kara kazanların karalarını,
Kendi kendine saracak,
Bu millet yaralarını.

Bu büyük millet istemiyor artık,
Dost görünen düşmanların,
Yalanlarını dolanlarını.

Şimdi bir haykırma bir uyanma zamanı,
Düşman pusuda beklese de zayıf anı,

Söz veriyoruz atam,
Emanetine sahip çıkılacak.
Sonsuza dek,
Türkiye Cumhuriyeti bağımsız yaşayacak...

.