Paradır, puldur, mal veya mülk,
güç veya şan-şöhret için
sevgimi değişmem.
Satmam!
Yanardağlara sığmayan
tek bir ruhum var,
ki kaynayan bir lavdır.
Ateş çemberinde hayatın
nasıl ayakta kalınır?
Anlamsız belki, manasız bir soru!
Zihin bu işte, ancak közdür,
alev saçar duyular...
Fakat Ruh,
Ruh ise bir çiy damlasıdır.
Devasa bir Evreni
kendi içinde
barındırır.
Söz veriyorum sana, Anne!
Çiy damlacığını koruyacağıma,
tertemiz ve berrak.
Belki benim de mezarımda
renkli zambak, kırmızı güller açacak.
Çiçeklenen ıtırlı kokuları
sonsuzluğa
akacak.
_______________________
Şiir: Gülser Mazlum - ("Evrenin Mihrabı"), 2020
Çeviri: Yahya Akbulut
Kayıt Tarihi : 13.3.2022 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!