bu gece sabaha kadar dertleşelim, konuşalım
biten aşkımızın ardından göz yaşı dökelim
sende istersen her şeye yeniden başlayalım
yine el ele tutuşalım
yine göz göze bakışalım
yol kenarlarında oturalım, hayaller kuralım
yine kırlarda yatalım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta