Akşamdı, Karanlıktı sokaklar,
Benim yüreğim sokaklardan da
Karanlıktı!
Sinemanın avlusunda oval aynalar,
Acelem vardı, sana ve filme yetişmem lazım.
Söz verdin ya!
Geldim de ne oldu yani?
Boş koridorlarda aradım da ne oldu yani?
Sana bilet alayım derken!
Seni bulamadım ya,
Alay etti aynalar benimle.
Sana sitem etmem niye ki?
Sen üzülmezsin, ben üzülürüm ben,
Sen benim neyimsin! Neyimsin ki? Söyle,
Sen gelmezsen dünya mı yıkılır yani?
Beni ağlattın ya!
Ellerim di kendi ellerimde ki,
Teselli ettim kendimce,
Kanayan yüreğimi,
Filim başladığında, bana sormadan
Akıp giden gözyaşlarımı,
Yutkundun umarsızca.
Söz verdin de, gelmedin ya!
Gülmez mi yüzüm bir daha.
Güler, güler.
Sen olmasan da sen gelmesen de!
15.05.2006 Manisa
Özlem Çetin
Kayıt Tarihi : 29.7.2006 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşamın her alanında bekletilmek ve yapayalnız kalmak vardık (ekilmekte)
tabi bu kişiye yapılan en büyük hakarettir
ben ölüm dışında hiçbir bahane kabul etmemişimdir
bekletilmek için
seni bekleten bir anlamda iyi bekletmiş demektende açıkçası alamıyorum kendimi çünkü şiirin çok gerçekçi
yaşanmışlık kokan mısralar
gözümde belirmesi açısından etkileyici
ama bu başlığı farklı bir konuda deneyip yaşama yaymak daha güzel olmaz mıydı?
sinema salonuyla sınırlı kalmasa mesala
ama farklı bir konu olduğundan dolayı yine de puanı yüksek
eline sağlık
TÜM YORUMLAR (3)