Bir daha sevmek'mi asla..
Hayatımda ismin dahi geçmeyecek.
Artık ne ben seni kabullenirim,
kalan ömrüme,
Nede sol yanım kabullenir.
Ne kadar sevdiysem,
Bi okadar'da acılar çektim.
Seni alıp götüren düşlerimin ardından,
Hep ağlayıp sızladım.
Yalan sevgine kandığım için,
Kendimi affetmeyeceğim.
Senki çaresizliği bedenimde yaşattın.
Çırılçıplak ortada kaldı duygularım.
Artık her şey bom boş,
Anlamsız.
O gözlerine birdaha bakmak,
Görmek istemiyorum.
Olabildiğince benden uzak dur.
Bedenime hüzünleri,
Çöktüren sen değilmiydin.
İşte yine çaresiz bir güne,
Gün doğuyor.
Güneşe sarılıyorum.
Sancılar içinde,
Kıvrandığım geceyi örtüyorum.
Uyku desem,
Unuttu gözlerim..
Anladım ki...
Sevginde senin gibi yalanmış....
Sevgime mezar kazıp,
Hiç acımadan gömeceğim,
Kara toprağa.
Bir kalbim vardı candan seven,
Sayende taşa döndü.
Bir gönlüm vardı dostluğu bilen,
Onu da ateşlere atıp küle döndürdün.
Bir yüreğim vardı vicdan bilen,
Bilki onu bile körertip yok ettin...
Kayıt Tarihi : 29.3.2021 23:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!