Ağlamayacağım söz verdim dosta
Hüzünü bir kenara bırakıp geldim
Dizlerim takatsız bedenim hasta
İlacı doktora bırakıp geldim
Yandırdı sinemi hasretin közü
İncitip kabuğu kırmadım özü
Zalimlerle olan hesabımızı
Huzuru mahşere bırakıp geldim
Ayrılık ruhuma versede acı
Hiç olmadım kaderimden davacı
Koyun kuzu otlattığım yamacı
Dertli turnalara bırakıp geldim
Kurudu göz yaşım kalp oldu katı
Kabullendim bu derbeder hayatı
Yeşil çayırlarda bindiğim atı
Saldım bozkırlara bırakıp geldim
Giyindim üstüme gurbet kürkümü
Orada söyledim en son türkümü
Çıkardım gönlümden malım mülkümü
Dost akrabalara bırakıp geldim
Unuttum yurduma olan sevdamı
Yükledim sırtıma kederi gamı
Yazın seyran eylediğim yaylamı
Kurtlara kuşlara bırakıp geldim
Çift kayalar çobanların durağı
Dere boyu sürülerin yaylağı
Eteğinde kaval çaldığım dağı
Duman ile kara bırakıp geldim
Tarlalarda gezip sitres atmayı
Yığınların gölgesinde yatmayı
Göle çengel atıp balık tutmayı
Bir başka bahara bırakıp geldim.
29 OCAK 2010
Engin KayaKayıt Tarihi : 30.1.2010 01:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/30/soz-verdim-34.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)