Gökyüzü tarlası da kurak bu mevsim…
Kalemim aniden tükeniverdi.
Arzular toprağa dökülür sim sim.
Ruhumda sevdanın bitmeyen derdi…
Kısa bir ömürle sınırlı zaman.
Dipsiz kuyulara taş atacağım.
Kar beyaz güllerin solduğu zaman:
Seni gözyaşımla yaşatacağım.
İçimde inleyen sevda türkümden,
Bir melodi çalıp eriyeceğim.
Yabansı atları kovup ülkemden,
Sana yalınayak yürüyeceğim.
Kaynayan denize, yükselen dağa,
Hüznümü hece hece bölmeyeceğim.
Sevdamın gömüldüğü çorak toprağa,
Bir ağıt yakmadan ölmeyeceğim.
Şubat 1998
Alaca
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 17:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Öztürk 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/28/soz-verdim-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!