I.
Zorun siyasal ve silahlı örgütlenmeleri
sürdüğü sürece şiirsel adalet duygusu,
yüreğimizi iğneleyip belleğimizi canlı
tutmaktan vazgeçmez.
II.
Ne doğduğum yere yerinirim, ne varacağım
güne karamsarım. İçler acısı özlemli gidişleri
ismimle renklendirerek mutluluğu ararım.
III.
Renkler ve zevkler tartışılmaz diyen ilkin
rengi ve zevkleri tartışılmalı; ilkin sadeliğini,
açığa çıkarabilen, ilkel güdülerine içirmelidir.
IV.
Doğanın insanla koklaşan her rengi, rengimle
hoş bakışır. Ama her rengin kendince dikenine
katlanmak, ona ifade hakkı tanımak
erdem işidir.
V.
Tarihin sanata karşı zaferi yoktur fakat zamanın
vardır; bu söz büyük şairi, ölümsüz şiiri de
kapsar. Sorun, iyi şiir yazmak değil,
ölümsüz şiirin şairi olabilmektir.
VI.
Zor... Renkler... Zevkler... Haklar.... Şiir!
Çok renkli görünen zor bile içinde bir haksızlığı
taşır; öyleyse zora, hayır deme hakkı düşünsel,
ilkeli bir olgunluktur.
Güldestan Gibi, toplu şiirler, 2.baskı
Abdullah KarabağKayıt Tarihi : 10.7.2006 13:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!