-Susmak, bütün söcükleri yıpratmaktır! -
Ey Sözün Efendisi!
Hançerle sözcüklerimi, yosun tutmuş yüreğime
mezar olsun kan revan bedenlere
söz taşımaz oldu heyecanı tükenen bu kalp
sözcükleri ıhtıracak sükût limanını bulduğunda..
-atıyorum benliğimi sözlerin dehlizine..-
isyanı artıran bir acı gibi
kıvranmalıyım eskimeyen ahitlerde,
gümüş renginden kızıla boyanan
sükûtumu sırtlanıp gidiyorum..
Kayıt Tarihi : 29.4.2013 01:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!