döşüne vurduğum ellerim kurur
muhabbetsiz kaldı duvarda durur
avazım özlemim kalbime vurur
sazım ne söylesin dilim ne desin
bilmece içinde bilmece varmış
yaradan insanı hüzünle karmış
sevda dedikleri ne kadar zormuş
sazım ne söylesin dilim ne desin
elleri değmiyor artık elime
engeller çıkıyor bir bir yoluma
muhabbet istemez Allah kuluna
sazım ne söylesin dilim ne desin
dolup taşıyorum bulut misali
gönlüme taht kuran vefa timsali
kimseye değişmem yoktur emsâli
sazım ne söylesin dilim ne desin
kurtoğlu konuşur kendi kendine
gölgesi demez ki bunun derdi ne
ufkumu karartan kurşun rengine
sazım ne söylesin dilim ne desin
Arap Kurt
Kayıt Tarihi : 12.12.2022 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!