uzasa da yıllarım gözlerinde
soğuk bahçemdeki otlara değince
kalp hep değmeyecek olana verilince
kendimle tenhada buluşurum.
ne adını sorarım bundan sonra
ne de yüzüne bakarım seninle karşılaşınca
sen en iyisi uzaklaş benden
iyi ki sevmemişsin beni önceden
kime sevgimi vermişsem geriden,
hep acıtır beni...
unutuyor insan çok sevsede
sevdiği uğruna her şeyi versede
benim için sakın endişelenme
söz seni de unuturum.
Kayıt Tarihi : 18.3.2012 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!