Söz sana.. Şiiri - Mehmet Tunçer

Ben sana hiç yalan söylemedim
Terk edişine de kızmıyor
Ve seni unutmak için
Hiç bir şeyi yapmıyor
İçimde hep aynı umut
Nasılsa gelecek diye bir gün
Orada bekliyordum...
Senden öncede vardı içkim, sigaram
İş olsun diye iki kadeh atar
Sigarayı da işte öylesine içer
Hafif, hafif öksürür
Dalar giderdim hayallere.
Mesela günü geldiğinde
Bir evim, bir arabam olsun isterdim.
Birde senin olduğun bir dünya.
Sensiz bir hayatı yaşamak
Sensiz bir nefes almak
Olabilirimiydi.?
Yaşadıkça nelere alışırmış insan
Birlikte yaşamak, mutlu olmak gibi
Terk edilmekte bir olasılıkmış…
Bilemiyor insan..Düşünemiyor işte…..
…..ve sonra alışılıyor…
Az biraz değişti işte sen gidince yaşamım.
Fazladan içtiğim ikinci kadehten sonrada
Kendimi kaybediyorum.
Siğarayıda çıkardım ya üç pakete
Öksürüklerim sıklaştı...
Dün gördüm seni ama sen fark etmedin.
Kızın olmalıydı elinden tuttuğun
Ne şeker şeydi o öyle
Gözleri senin gözlerinin
Saçları saçlarının
Sol yanağındaki gamzesiyle
Tıpkı sen…
Karnında burnundaydı
Hamilelilik ve annelik ne çok yakışmıştı sana
Daha bir güzel olmuştun…
Ne çok hayal etmiştim o halini..
Yürürdük mesala sokakta
Yoruldum deyip naz yapar
Daha bir sıkı sarılırdın koluma...
İçimde bir yerlerim kırıldı
Durdum ve baktım ardın sıra
Ardın sıra bir adım dahi atamadım…
Ben sana hiç yalan söylemedim
Düne kadar seni unutmak
Kendimi inkar..Aşkıma ihanetti.
Bir olasılıktır diyerek bana dönüşün
Ben seni orada beklerdim...
Ama
Söz sana..
Oraya adım atmam bundan böyle.
Yapa bilirsem..Başara bilirsem..
Seni unuturum…