Söz Özüm Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kiminin yükü kalbinde karlı yanardağ...
/
Ne vakit kanatlarım yeryüzüne inse
Dünya ağırlık yapıyor sırtıma...
/
Bazen sadece dünya yorgunusundur...
/
Sadeliğini kaybetmek kargaşaya dönüşmektir...
/
Suyu seyrediyorum
Suya dokunuyorum
Suyu düşünüyorum
Yağmurlar altında yürüyorum
Suyun gökten koşarak inen adımları
Güneşe yürü diyor
Duruluğumla...
/
Ömür yorgunluğu, sevdiklerinin kalbinde dinlendiğinde geçer...
/
Bu çağın insanı ürpertiyor....
/
Hatıralarla karşılaşmak, geçmişe kanat kaçmak...
/
Üzüntüsünden de güler insan...
/
Kimi insanlar etrafınıza duvar örmekte ustalar
Gökyüzünü ve kuşlarını göğsünde taşıyan insanlar
Tabuları yıkıp, ömre kalben yapılanmak için varlar....
/
Dünya yar değil yara kalbi ruhunda olana!..
/
Geçmişteki kimi zamanlar
Tutar yarınları yaralar
Gönül karalar bağlar
/
Kendinle yüzleşmeye yüzün olsun
Tarafsız olmaya bakış açın
/
Dışarısı zaten cehennem! İçin sevmek olsun...
/
İnsan, insandan yara aldıkça
Kalbinin kilitlerini çoğaltırmış...
/
Uzaklar benim gönül sırdaşım...
/
Hayat planladığın değil, başına gelendir...
/

Değişirler diye umut etmek
Ömrüme yorgunluk yüklemekmiş
İçime sızıp kalıyorum
Sızılardan...
/
Ömrü dünya hayatına meftun insanı nasıl anlar?..
/
İnsan denen duvarlardan içimize içimize çarpıyor çığlığımız...
/
Karakter kalbin iyiliğiyle beslenir...
/
Şiir senin çiçekli yüzün
Ahiret hüznüm....
/
Aynadaki gülen yüzüme söz verdim....
/
Şiir senin çiçekli yüzün
Ahiret hüznüm....
/
Çaresiz birine, çareymiş gibi davranmak da acımasızlık...

İnsanı anlamak yarasından başlar, çaresizliğinden devam eder!...
/
Rüya işaretinde kayboldum
/
Sınavın en zoru insandır; içlerindeki insanlığı bulmaktır!...

İnsan yorulmaktır...
/
Kuşun kanadına ayak basılır mı hiç?
Bu, kanadı vereni incitir...
/
Eskisi kadar kalabalık değil kalbim
Hak etmeyenleri kapı dışarı ettikçe yüküm hafifledi...
/
Şiir, yaraları uyutup uyandırandır dünden bugüne, bugünden yarına....
/
Sevginizi, kıymet bilmeyenlerden esirgeyin, zayi olmaması için....
/