Söz mü? Şiiri - Süheyla Tuğran

Hayat; sana çok şey borçluyum biliyorum.
ama bana verdiklerine karşılık,
kat kat fazlasını geri alacağını söylememiştin.
seni her zaman çok sevdim bilirsin.
senin de beni sevdiğini umarak,
yarı yolda terk edeceğin aklıma gelmedi.
halbuki içten içe,zaman zaman uyarmıştın beni.
seni dikkate almayan benmişim.
bedel ödemeye hazır olması gereken de ben..
bana emanet ettiğin bu canı,
hor kullanmışım yollarında
çok mu zor gelir şimdi sana
fazladan vermek küçük bir anı…
çok mu zor anlık yaşamak zamanından
bir anını da bana kıyman...
hayat sana çok şey borçluyum biliyorum.
lütfettiğin nefes alıp vermemi bile çok görüp de
canımdan can isteme şimdi…
isyan etme diyorsun, çok geç artık...
her şeyin bedeli var denmiyor ya boşuna.
şimdi ödeme zamanıdır diyetini,
bin yıl yaşasan da,
ben son nefesimim dedin hep bana…

teslimiyet olarak bilme ama,
sen gelmesen de bana hayat
geliyorum yanına aç kollarını o zaman.
sonsuz bir huzur vaat ettiğin yere götür beni…
yıldızların parladığı ayın hep yandığı gecelere.
güneşine gölge değmeyen,
bütün renklerin maviye çaldığı o yere…
benim gibi beyaza kara çalanları,
senin gibi ona kucak açanları olmayan hani…
bir de senden tek dileğim ve en büyük hayalim:
kıyısız denizlerin sonsuz gökyüzüyle
öpüştüğü yere dokunduracaksın ellerimi
söz mü?