Söz Keserim Şiiri - Kemal Doğanay

Baharlarım kışa döndü,
Yaz ayın da buz keserim.
Gözümde ki yaşa döndü,
Gök yüzün de tuz keserim.

Karıncayı atlı gördüm
Gemileri katlı gördüm
Ekmekleri tatlı gördüm,
Misafire kaz keserim.

Yoldan çıktım yürüyemem
Ayağımı sürüyemem
Çiçek olup bürüyemem,
Mevsimlere yaz keserim.

Gelme dedin buralara
Fidan diktim şuralara
Katılırım kuralara,
Uzak durur naz keserim.

Elim tutmaz gözüm görmez
Bu sevdayı kimse bilmez
Dediler ki giden gelmez,
Gelecekse söz keserim.

DOĞANAY’ım kaldım burda
Bekliyorum seni şurda
Ümitlerim olur hurda,
Uçlarından az keserim.