Söz Kalmadı- Şiiri - Muhterem Taş

Her Şeyi Para Eyledik,
İnsanlıktan İz Kalmadı.
Bütün Her Şeyi Söyledik,
Söylenecek Söz Kalmadı.

Yola Çıktık Yol Yoruldu,
El Yoruldu, Kol Yoruldu,
Ne Yazık Ki Kul Yoruldu,
Tozlu Yolda Toz Kalmadı.

Zamanı Bölmedik Beşe,
Kafa Yorduk Türlü İşe,
Ey Vallah Dedik Her Kışa,
Bahar İle Yaz Kalmadı.

Aşkı Beş Paralık Ettik,
Gerçek Aşkı Bile Sattık,
Bizi Seveni Ağlattık,
Sevmeye Hiç Yüz Kalmadı.

Tatlıyı Acı Eyledik,
Her Lokmada Acı Yedik,
Çok Lazımmış Bilemedik,
Sofralarda Tuz Kalmadı.

Atı, Kısrağı Unuttuk,
Vasıta İle Yol Tuttuk,
Semeri, Eğeri Sattık,
Yolda Kaldık Hız Kalmadı.

Madem Her Şey Yalan Oldu,
Cebimizden Çalan Oldu,
Hani Nerde Bilen N’oldu,
Çözülecek Tez Kalmadı.

Muhterem gerek yok söze,
Yazma gayrı mısra, dize,
Sözlerin dokuma saza,
Çalınacak saz kalmadı.